بسم الله الرحمن الرحیم
معرفت اهل بیت
معرفت اهل بیت و ارادت به اهل بیت، نعمت بزرگی است. اگر همه ی عمرمان را برای شکر این نعمت بزرگ صرف کنیم که خدای متعال چشم ما را نابینا و ناتوان از درک حقیقت قرار نداد، توانستیم این انوار طالعه و مضیئه را به قدر استعداد خودمان ببینیم، درک کنیم، به آنها عشق و ارادت بورزیم و از آنها غافل نباشیم، واقعاً کم است، رحمت خدا بر آن پدران، مادران، گذشتگان، پیشروان و پیشوایانی که این دریچه ی درخشان را به سوی این آفتابهای معنویت بر روی ما باز کردند؛ زمزمه ی محبت اهل بیت را از آغاز زندگی ، از کودکی ما، از دوران گاهواره نشینی ما به گوش ما خواندند و دلهای ما را از محبت این بزرگواران سیراب کردند. خدایا! این محبت را ، این معرفت را روز به روز در دل ما، در جان ما، عمیق تر و راسخ تر بفرما؛ این نعمت را لحظه ای از ما مگیر.
نشریه حیات، ص1